آیا گربه‌ها به غذای گربه حاوی پروتئین بالا نیاز دارند؟
با پیشرفت تحقیقات در زمینه تغذیه دامپزشکی، ما هر روز بیشتر می‌آموزیم که چگونه می‌توان حیوانات خانگی را با یکی از مهم‌ترین و لذت‌بخش‌ترین جنبه‌های مراقبت روزمره‌شان—یعنی تغذیه—شاد و سالم نگه داشت.
تحقیقات نشان داده‌اند که یکی از حیاتی‌ترین اجزای رژیم غذایی گربه شما، پروتئین است. در ادامه هر آنچه باید درباره پروتئین و رژیم‌های غذایی پُرپروتئین برای گربه‌ها بدانید آمده است.
چرا گربه‌ها به پروتئین نیاز دارند؟
شش دسته‌ی اصلی مواد مغذی وجود دارد که ممکن است از طریق رژیم غذایی تأمین شوند:
آب
پروتئین
چربی
کربوهیدرات
ویتامین‌ها
مواد معدنی
از میان این مواد پروتئین، چربی و کربوهیدرات منابع انرژی در رژیم غذایی گربه محسوب می‌شوند.
گونه‌های مختلف جانوری، مواد مغذی را به شیوه‌های متفاوتی هضم و استفاده می‌کنند و به همین دلیل، نیازهای تغذیه‌ای آن‌ها نیز متفاوت است. به طور کلی، گیاه‌خواران بیشتر بر کربوهیدرات‌ها به عنوان منبع انرژی تکیه دارند، در حالی که همه‌چیزخواران (مثل سگ‌ها) و گوشت‌خواران (مثل گربه‌ها) بیشتر به پروتئین و چربی وابسته‌اند.
گربه‌ها گوشت خواران اجباری هستند
برخلاف سگ‌ها که همه‌چیزخوار هستند، گربه‌ها گوشت‌خواران اجباری‌اند. یعنی بدن آن‌ها برای دریافت مواد مغذی مورد نیاز، به رژیمی کاملاً مبتنی بر گوشت سازگار شده است.
گربه‌های خانگی بسیار شبیه به اجداد وحشی خود هستند و تغییرات اندکی نسبت به آن‌ها داشته‌اند. در طبیعت، غذای اصلی گربه‌ها شامل جوندگان کوچک (مانند موش)، خرگوش، پرندگان، حشرات، قورباغه و خزندگان است.
سوخت‌وساز بدن گربه‌ها به طور ویژه‌ای برای رژیم‌های گوشتی طراحی شده است. برخلاف گیاه‌خواران و همه‌چیزخواران که می‌توانند بعضی آمینواسیدها (اجزای سازنده پروتئین‌ها) را در بدن خود بسازند، گربه‌ها در این زمینه توانایی محدودی دارند.
گربه‌ها به آمینواسیدهای موجود در گوشت نیاز دارند
در نتیجه، گربه‌ها باید آمینواسیدهایی را که به میزان کافی در بدنشان تولید نمی‌شود، از منابع گوشتی دریافت کنند. گربه‌ها برای بسیاری از آمینواسیدها کاملاً به رژیم غذایی وابسته‌اند.
در حالی که اکثر گونه‌ها به ۹ آمینواسید ضروری (آمینواسیدهایی که باید از رژیم غذایی تأمین شوند) نیاز دارند، گربه‌ها به دو آمینواسید ضروری اضافه نیز احتیاج دارند: تائورین و آرژینین. هر دو از طریق مصرف بافت‌های حیوانی تأمین می‌شوند.
همچنین گربه‌ها نمی‌توانند به مقدار کافی برخی ویتامین‌های حیاتی مانند نیاسین، ویتامین A و ویتامین D را در بدن خود تولید کنند، بنابراین باید آن‌ها را نیز از گوشت دریافت کنند.
- تائورین
تائورین برای سلامت چشم و قلب بسیار حیاتی است و در تولیدمثل و رشد بچه‌گربه‌ها نیز نقش دارد. هرچند گربه‌ها می‌توانند مقدار کمی تائورین تولید کنند، این مقدار کافی نیست.
در صورت نبود تائورین، گربه ممکن است دچار نابینایی ناشی از تخریب شبکیه، نارسایی قلبی، ناتوانی در تولید مثل، و/یا ناهنجاری‌های رشدی در دستگاه عصبی مرکزی شود.
- آرژینین
کمبود آرژینین باعث تجمع آمونیاک در خون شده و می‌تواند منجر به علائم عصبی شدید، تشنج و در نهایت مرگ شود.
پروتئین منبع اصلی انرژی برای گربه‌هاست
گربه‌ها پروتئین را به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده می‌کنند. در حقیقت، این مهم‌ترین منبع انرژی برای آن‌هاست.
برخلاف دیگر گونه‌ها، آنزیم‌های کبدی گربه‌ها همیشه مشغول تجزیه پروتئین‌ها برای تولید انرژی و حفظ سطح گلوکز خون هستند. اگر گربه‌ها پروتئین کافی از رژیم غذایی دریافت نکنند—حتی اگر منابع دیگر انرژی مثل کربوهیدرات وجود داشته باشد—بدنشان شروع به تجزیه عضلات خود برای تأمین نیاز پروتئینی و آمینواسیدی خواهد کرد.
منابع رایج پروتئین در غذای گربه‌ها
پروتئین موجود در رژیم غذایی گربه معمولاً از دو منبع تأمین می‌شود: منابع حیوانی و منابع گیاهی. اگرچه رژیم‌های گیاه‌خواری یا منابع پروتئینی جایگزین ممکن است برای صاحبان حیوانات جذاب باشد، گربه‌ها نمی‌توانند نیازهای تغذیه‌ای خود را تنها از منابع گیاهی تأمین کنند.
برخی مواد مغذی فقط در بافت حیوانی یافت می‌شوند، از جمله:
تائورین: در محصولات گیاهی وجود ندارد.
متیونین و سیستین: گربه‌ها به ویژه در دوره رشد به مقادیر بالایی از این دو آمینواسید نیاز دارند که منابع گیاهی آن‌ها را به اندازه کافی تأمین نمی‌کنند.
همچنین پروتئین‌های حیوانی در مقایسه با گیاهی، قابلیت زیستی بالاتری دارند، یعنی بدن بهتر می‌تواند آن‌ها را هضم و استفاده کند.
منابع پروتئین حیوانی
رایج‌ترین منابع پروتئین حیوانی در رژیم غذایی گربه ها عبارت‌اند از گوشت گاو، مرغ، بوقلمون، بره و ماهی. همچنین ممکن است روی بسته‌بندی غذا، اصطلاحاتی مانند “آرد گوشت” یا “محصولات جانبی گوشت” را ببینید که برخلاف تصور رایج، می‌توانند منابع بسیار غنی‌ای از پروتئین باشند.
آرد گوشت (Meat Meal)
اصطلاح “meal” به پروتئین حیوانی گفته می‌شود که آسیاب شده و آب آن گرفته شده است. مثلاً “آرد مرغ” محصول خشکی است که از لاشه کامل مرغ (بدون پر، سر، پا و امعا و احشا) تهیه شده و منبع متمرکزی از پروتئین محسوب می‌شود.
محصولات جانبی گوشت (By-products)
این شامل اندام‌هایی مانند جگر، قلب و کلیه می‌شود. اگرچه بسیاری از صاحبان حیوانات سعی می‌کنند از این ترکیبات پرهیز کنند، ولی این اجزا حاوی مواد مغذی مفیدی هستند.
منابع پروتئین گیاهی
مواردی مانند گلوتن ذرت، آرد سویا، گلوتن گندم، و کنسانتره پروتئین برنج.
برخی منابع گیاهی مانند آرد سویا یا مخمر آبجو پروتئین بالایی دارند، اما بدن گربه نمی‌تواند به خوبی آن‌ها را هضم یا استفاده کند. همچنین این منابع فاقد تائورین و متیونین کافی هستند، حتی اگر از نوع مصنوعی آن‌ها در ترکیب استفاده شود.
در نتیجه، هرچند گربه می‌تواند بخشی از رژیمش را از گیاهان یا مواد مصنوعی دریافت کند، برای حفظ سلامت مادام‌العمر، نیاز به مصرف بافت حیوانی دارد.
آیا گربه من به غذای پُرپروتئین نیاز دارد؟
گربه‌های بالغ نسبت به سگ‌ها یا انسان‌ها به درصد بالاتری از پروتئین در رژیم غذایی نیاز دارند:
انسان: حداقل ۸٪
سگ بالغ: حداقل ۱۲٪
گربه بالغ: حداقل ۲۶٪
برای درک بهتر، موش به عنوان یک طعمه طبیعی گربه‌ها، در حالت خشک دارای:
۵۵٪ پروتئین
۴۵٪ چربی
۱–۲٪ کربوهیدرات
مطالعات اخیر نشان داده‌اند که گربه‌های بالغی که رژیم غذایی‌شان حداقل ۴۰٪ پروتئین نداشته، در طول زمان توده عضلانی بدون چربی خود را از دست داده‌اند. برخی رژیم‌های غذایی گربه‌ها دارای ۳۰ تا ۳۸ درصد پروتئین هستند، و مصرف این نوع رژیم‌ها در بلندمدت منجر به کاهش توده عضلانی خواهد شد.
پروتئین بی‌کیفیت، یا پروتئینی که قابلیت هضم کمتری دارد، نسبت به پروتئین باکیفیت و قابل‌هضم، باعث از بین رفتن سریع‌تر عضلات می‌شود.
گربه‌های سالخورده به پروتئین بیشتری نیاز دارند
با افزایش سن، کارایی گوارشی گربه‌ها کاهش می‌یابد. گربه‌های ۱۲ ساله یا بالاتر باید رژیمی با نزدیک به ۵۰٪ پروتئین مصرف کنند.
در گذشته، به دلیل نگرانی از بیماری کلیه، پروتئین در رژیم گربه‌های مسن کاهش می‌یافت. اما اکنون توصیه‌های محافظه‌کارانه‌تری برای محدود کردن پروتئین وجود دارد و این موضوع باید با دامپزشک مطرح شود.
چگونه مقدار پروتئین غذای گربه‌ام را محاسبه کنم؟
برچسب غذای حیوانات میزان مواد مغذی را به صورت “as-fed” (همراه با رطوبت) نشان می‌دهد، اما نیازهای تغذیه‌ای بر پایه “dry matter basis” (بدون رطوبت) تعیین می‌شود.
فرمول تبدیل به پایه خشک:
۱. درصد رطوبت را از ۱۰۰ کم کنید → درصد ماده خشک
۲. پروتئین را تقسیم بر ماده خشک کنید
۳. عدد به‌دست‌آمده را × ۱۰۰ کنید
مثال غذای کنسروی گربه:
۱۲٪ پروتئین
۷۸٪ رطوبت
⇐ ۱۰۰ – ۷۸ = ۲۲
⇐ ۱۲ ÷ ۲۲ = ۰٫۵۴۵ × ۱۰۰ = ۵۴٫۵٪ پروتئین در پایه خشک
مثال غذای خشک گربه:
۳۷٪ پروتئین
۱۲٪ رطوبت
⇐ ۱۰۰ – ۱۲ = ۸۸
⇐ ۳۷ ÷ ۸۸ = ۰٫۴۲۰ × ۱۰۰ = ۴۲٪ پروتئین در پایه خشک
در نگاه اول، غذای خشک پُرپروتئین‌تر به نظر می‌رسد، اما در حقیقت غذای کنسروی ۱۲٫۵٪ پروتئین بیشتری دارد.
استانداردهای AAFCO برای پروتئین
AAFCO استانداردهایی را برای غذای حیوانات در آمریکا تعیین می‌کند. هرچند رعایت آن‌ها الزامی نیست، اما تغذیه‌شناسان دامپزشکی توصیه می‌کنند از غذاهای منطبق با AAFCO استفاده شود.
میزان پروتئین ذکرشده در برچسب‌ها “پروتئین خام” است، که تمام منابع حاوی نیتروژن را در نظر می‌گیرد—حتی اگر بخشی از آن از منابع غیرپروتئینی مانند اوره باشد.
AAFCO اعلام می‌کند که حداکثر ۹٪ پروتئین خام در رژیم باید غیرقابل‌هضم باشد، یعنی حداقل ۹۱٪ آن باید قابلیت هضم داشته باشد.
در نهایت، انتخاب رژیم غذایی مناسب برای گربه نیازمند بررسی عوامل متعدد است. اما یکی از مهم‌ترین نکاتی که صاحبان گربه باید همیشه به یاد داشته باشند این است که پروتئین، یک ماده مغذی کلیدی برای این گوشت‌خواران اجباری محسوب می‌شود.
پیشنهاد لحظه ای هُلوپت
اشتراک گذاری
